Το σκίτσο αυτό το βρήκα σε ένα σχετικό άρθρο του ZDNet
και το θεωρώ αρκετά πετυχημένο. Όχι γιατί ο Σνούπυ είναι μια από τις αγαπημένες
φιγούρες των παιδικών μου χρόνων αλλά γιατί σαν οπαδός της υψηλής τεχνολογίας,
ένιωσα απογοήτευση. Ναι, με την εμφάνιση του iPhone 4S. Γιατί; μα, που είναι το
πεντάρι;
Ομολογώ ότι τις τελευταίες ημέρες πριν από την παρουσίαση
του iPhone 4S είχα (επιλεκτικά) «κλείσει τα αυτιά μου». Δεν λάμβανα υπόψη
μου τις αναρτήσεις
συναδέλφων που είναι δυνατοί στο ρεπορτάζ αλλά είχα επαναπαυτεί στις διαρροές
από τα μεγάλα τεχνολογικά blogs
του εξωτερικού. Θεωρούσα ότι μετά από ετήσια αναμονή το iPhone 5 θα ήταν
δεδομένο. Έλα όμως που κατασκευαστικά δεν τους βγήκε. Αντ’ αυτού ήλθε μία βελτιωμένη
έκδοση του iPhone 4. Είναι αρκετή; Μα καλά η Apple δεν γνωρίζει ότι δεν
παρουσιάζεις «νέο» προϊόν με την εμφάνιση του παλιού; Η αλήθεια είναι ότι η Apple
έχει γράψει το βιβλίο στο marketing των προσωπικών συσκευών και μπορεί να ξέρει κάτι περισσότερο
που δεν φαίνεται από την πρώτη ανάγνωση των γεγονότων
Το θέμα είναι ότι πλέον ο «μάγος» λείπει. Επαγγελματικά προσπαθώ
να αποστασιοποιηθώ από ανάλογα γεγονότα αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση όταν
άκουσα την είδηση του θανάτου του Steve Jobs ένιωσα θλίψη. Δεν υπήρξα ποτέ οπαδός
των Mac, ούτε στις
πρώτες ημέρες, ούτε τώρα. Τα θεωρούσα όμορφες ακριβές κατασκευές για λίγους εξειδικευμένους
επαγγελματίες και έτσι δεν παρακολουθούσα τις ειδήσεις των συντελεστών τους. H πρώτη φορά που ο Jobs τράβηξε
την προσοχή μου ήταν όταν έβγαλε το πανέμορφο κύβο Next. Φυσικά και η μετέπειτα πορεία του με
την Pixar, τα iPod και
τα iPhone τον καθιέρωσε σαν οραματιστή της τεχνολογίας στην συνείδηση φίλων και
αντιπάλων.
Τα λόγια είναι δύσκολα σε τέτοιες περιπτώσεις και αντί αυτών
θα μοιραστώ μαζί σας τα σκίτσα που περιείχε ένα πολύ σχετικό και εύστοχο μήνυμα
email που
έλαβα πρόσφατα από φίλο. Μακάρι να μπορούσαμε να αφήσουμε όλοι μας ίδιας
εμβέλειας έργο όταν φύγουμε.
